Neurologiczny pogląd na funkcje psychiczne

Według naszego ujęcia dynamicznego, zachodzi konieczność odróżniania odrębnych kategorii swoistych czynności układu nerwowego: 1) przewodnictwa podrażnień w łuku odruchowym, 2) aktywności globalnej, własnej ośrodkowego układu nerwowego, nie stanowiącej sumy podrażnień dopływających. Przewodnictwo podrażnień w łuku odruchowym nie wykazuje żadnej ewolucji jakościowej w rozwoju gatunków, tylko zwiększenie się szybkości przewodnictwa; stąd jest rzeczą jasną, że nie […]

Psychofizjologiczne ujęcie ewolucji i dyssolucji

Dyssolucja w ujęciu Hughlingsa Jacksona jest procesem odwrotnym do procesu ewolucji. Jeżeli ewolucję rozpatrujemy z punktu widzenia psychofizjologicznego jako rozwój psychiczny i jako rozwój własnej aktywności kory mózgowej, to dyssolucja z natury rzeczy jest dyssolucją zarówno aktywności psychicznej jak i korowej, stanowiącej „fizyczną podstawę świadomości”. Takie lub inne pojmowanie dyssolucji będzie zatem zawsze zależało od […]

Jacksonowska teoria dyssolucji – cz.2/2

Bleuler nie widziałby trudności w przyjęciu, że zaburzenie kojarzeń jest natury podwójnej, ujemne i dodatnie, zaś Jackson cieszyłby się z zobrazowania nareszcie w sposób konkretny w świetnej pracy Bleulera tego, czego nie mógł przeczuwać, mianowicie aktywności leżącej pod osobowością. Bleuler uzupełnia Jacksona, wprowadzając pojęcie inwolucji osobowości, której zasady zapożyczył od Freuda. Autorzy francuscy dochodzą do […]

Jacksonowska teoria dyssolucji – cz.1/2

Anglicy nazywają Hughlingsa Jacksona „ojcem neurologii angielskiej“, a byłoby rzeczą sprawiedliwą, gdybyśmy go nazywali ojcem neurologii w ogóle, a zwłaszcza psychiatrii, psychiatrii jako nauki, a nie sztuki leczenia. Rzeczywiście, John Hughlings Jackson, urodzony 4 kwietnia 1835 roku, zmarły w październiku 1911 roku , pozostawił po sobie trwałą spuściznę w kilku działach neurologii. On pierwszy wprowadził […]