Dyssolucja psychonerwicowa – różne podejścia

Przytoczyliśmy w poprzednim rozdziale nieco szczegółowiej powyższe poglądy Iwanowa-Smolenskiego nie dlatego, żebyśmy się nimi zgadzali, ale dlatego, aby w tej pracy nie brakło fizjologicznego ujęcia nerwic przez szkolę Pawłowa. Właściwie jest to próba stworzenia psychofizjologii bez aktywności psychicznej, ponieważ dynamicznym jej motorem jest życie uczuciowe, o którym ani Pawłow, ani powyższe ujęcie Iwanowa-Smolenskiego nic nie […]

Dyssolucja psychonerwicowa – szkoła Pawłowa

Fizjologiczny mechanizm powstawania stanów nerwicowych stara się wykryć szkoła Pawłowa. Przedstawimy te próby według artykułu ucznia Pawłowa, A. G. Iwanowa-Smolenskiego (Leningrad). Autor zaczyna od omówienia „doświadczalnych nerwic” u psów. Podczas wypracowywania u zwierząt różnych odruchów warunkowych, dodatnich i ujemnych, czyli tłumiących, można przez utrudnianie doświadczenia, kształtowanie warunkowej sygnalizacji w sposób bardziej złożony, dojść do takiej […]

Dyssolucja psychonerwicowa – histeria, psychastenia, neurastenia

Dzisiejsza nasza wiedza o nerwicach wiąże się przede wszystkim z nazwiskami Francuzów Charcota, P. Janeta i naturalizowanego we Francji Polaka, Babińskiego. G. Dumas przedstawia zmianę poglądów na histerię począwszy od Charcota w następujący sposób. Charcotowi zawdzięczamy znajomość stygmatów i przypadłości histerycznych (porażenia, niemoty, znieczulenia, drgawki). Babiński usunął z zakresu histerii wszystkie zaburzenia naczynioruchowe, odżywcze i […]