Dyssolucja psychonerwicowa – histeria, psychastenia, neurastenia

Dzisiejsza nasza wiedza o nerwicach wiąże się przede wszystkim z nazwiskami Francuzów Charcota, P. Janeta i naturalizowanego we Francji Polaka, Babińskiego. G. Dumas przedstawia zmianę poglądów na histerię począwszy od Charcota w następujący sposób. Charcotowi zawdzięczamy znajomość stygmatów i przypadłości histerycznych (porażenia, niemoty, znieczulenia, drgawki). Babiński usunął z zakresu histerii wszystkie zaburzenia naczynioruchowe, odżywcze i […]

Dyssolucja schizofreniczna – wnioski

Jedną z najbardziej charakterystycznych cech schizofrenii jest „nieskończona różnorodność obrazów chorobowych schizofrenicznych”, o której mówi Bleuler, a zresztą i inni autorzy także. Widzieliśmy w początkowych rozdziałach tej pracy, że taką samą nieskończoną różnorodność wykazują także psychopatie konstytucjonalne, z którymi schizofrenia jest jak najściślej spokrewniona zarówno pod względem genetycznym, jak i symptomatologicznym. Żadne inne rozdziały psychiatrii […]

Katatonia – zmiany w mózgu

Wyniki anatomicznych badań mózgowia w nagminnym zapaleniu śpiączkowym mózgu wykazują wprawdzie u różnych autorów pewne rozbieżności, jednakże w ogólnych zarysach są dość jednoznaczne. Mianowicie w okresie przewlekłym tej sprawy nie tylko kora mózgowa, ale co więcej — ku zdziwieniu autorów — nawet ciała prążkowane zazwyczaj wolne są od zmian zapalnych. Największe zmiany znajdowane są w […]

Katatonia jednostką nozologiczną

Zespół swoisty dla obrazu katatonicznego należy do sfery ruchowej, jest jednak ujmowany przez autorów w sposób bardzo różny, bo gdy jedni autorzy uważają go za zaburzenie „woli”, inni zbliżają je, albo nawet wprost zaliczają do zaburzeń ruchów natury neurologicznej. Jest to ta grupa schizofreniczna, która najczęściej bywa wyodrębniana jako osobna jednostka nozologiczna. Do autorów, którzy […]

Zespoły w schizofrenii: inkoherencyjny, hebefreniczny i paranoidalny

Wśród podstawowych objawów schizofrenicznych Bleuler na pierwszym miejscu opisuje „schizofreniczne (majaczeniowe) zaburzenia kojarzeń”, które przeciwstawia zaburzeniom w stanach maniakalnych w następujący sposób: »podczas gdy w gonitwie myślowej i w zahamowaniu, a także w organicznych zaburzeniach kojarzeń, zdobyta przez doświadczenia spoistość wiązań kojarzeniowych nie ulega zachwianiu, to schizofrenia owszem osłabia znaczenie tej spoistości«. W wypowiedziach chorych […]

Podział schizofrenii na grupy

 Wraz z zagadnieniem schizofrenii paranoidalnej przechodzimy już do obszerniejszego zagadnienia klasyfikacji obrazów schizofrenicznych. Jak wiadomo, Krapelin utworzył grupę otępienia wczesnego przez zlanie w niej trzech schorzeń psychicznych hebefrenii, katatonii i otępienia wczesnego paranoidalnego. Można powiedzieć, że ten podział jest prawie powszechnie przyjęty, i tak utrwalony, że młodsze pokolenie psychiatrów współczesnych przypisuje temu podziałowi większe znaczenie, […]

Rozpad osobowości w schizofrenii

Z punktu widzenia dyssolucyjnego mozolne poszukiwanie „istoty” schizofrenii, jej zaburzeń „podstawowych”, zaburzenia „generacyjnego” itd. jest właściwie zbędne: proces dyssolucyjny jest odwrotnością ewolucji, proces chorobowy bezpośrednio powoduje niedomogę dynamizmów nadrzędnych (objaw ujemny), zaś pośrednio ujawnia mechanizmy podrzędne, normalne dla niższego poziomu (objaw dodatni). Stąd musimy uznać, że ten objaw ujemny, negatywny, który zresztą stwierdziliśmy także we […]

Objawy negatywne w schizofrenii

Przystępując do zagadnienia najbardziej zawiłego w całej psychiatrii, mianowicie do zagadnienia schizofrenii z jej olbrzymią różnorodnością obrazów klinicznych, ujmowanych zwykle w pewne podgrupy schizofreniczne, możemy łatwo utonąć w masie poszczególnych wątpliwości i trudności, związanych z tą sprawą. Dla uniknięcia zbytecznych zboczeń musimy sobie jasno wytknąć punkt wyjścia i wypływającą zeń nić przewodnią dla naszych rozważań […]

Dyssolucja prelogiczna prędka – rodzaje halucynacji

Trzy, tak bardzo odmienne, a wzmiankowane dotąd rodzaje halucynacji (neurologiczna, majaczeniowa i ekstatyczna), mają jednak dwa zagadnienia podstawowe wspólne: 1) sprawę wyboru narządu zmysłowego, 2) sprawę ogólnego stanu halucynacyjnego. Z punktu widzenia dyssolucjyjnego interesują nas obydwa te zagadnienia: pierwsze, dlatego że w dyssolucjach zamroczeniowo-prelogicznych wybitnie przeważają omamy wzrokowe nad słuchowymi, zaś w dyssolucjach prelogicznych schizofrenicznych […]

Dyssolucja prelogiczna prędka – różne podejścia

Mourgue podaje dwanaście punktów, w których wymienia procesy doprowadzające do halucynacji, i z których pierwszych jedenaście jest „czysto” fizjologicznych, zaś dopiero ostatni, dwunasty, „budzi świadomość”. Mianowicie według Mourgue’a kolejność występowania jedenastu etapów wstępnych, ulegających lokalizacji chronogennej i zawartych w każdej percepcji, jest następująca:        1) reakcja źrenic na światło przez uruchomienie obronnego układu organo-wegetatywnego (W. R. […]