Gdyby ta praca miała charakter kliniczny, powinniśmy — po omówieniu zagadnienia schizofrenii — przystąpić do omówienia psychozy maniakalno-depresyjnej, która jest psychozą również występującą na tle konstytucji dziedzicznej i która, pomimo swej przeciwstawności do schizofrenii, wykazuje bliższe i ściślejsze pokrewieństwo z nią niż z jakąkolwiek inną psychozą. Ale musimy wciąż pamiętać o tym, że przedmiotem tej […]
Jedną z najbardziej charakterystycznych cech schizofrenii jest „nieskończona różnorodność obrazów chorobowych schizofrenicznych”, o której mówi Bleuler, a zresztą i inni autorzy także. Widzieliśmy w początkowych rozdziałach tej pracy, że taką samą nieskończoną różnorodność wykazują także psychopatie konstytucjonalne, z którymi schizofrenia jest jak najściślej spokrewniona zarówno pod względem genetycznym, jak i symptomatologicznym. Żadne inne rozdziały psychiatrii […]
Wraz z zagadnieniem schizofrenii paranoidalnej przechodzimy już do obszerniejszego zagadnienia klasyfikacji obrazów schizofrenicznych. Jak wiadomo, Krapelin utworzył grupę otępienia wczesnego przez zlanie w niej trzech schorzeń psychicznych hebefrenii, katatonii i otępienia wczesnego paranoidalnego. Można powiedzieć, że ten podział jest prawie powszechnie przyjęty, i tak utrwalony, że młodsze pokolenie psychiatrów współczesnych przypisuje temu podziałowi większe znaczenie, […]
W psychopatiach anomalią są nie te objawy, rzucające się w oczy, według których dzielą je wszelkie klasyfikacje psychologiczne, ale braki hamulców, wykazywane przez niedorozwinięte dynamizmy czołowologiczne i stanowiące „objaw negatywny”. Jak w każdej dyssolucji stopień ubytku jest miarą jej głębokości, tak w każdym niedorozwoju stopień nieosiągniętej pełni rozwoju jest miarą głębokości głuptactwa lub psychopatii. W […]
